ONUR EREM
Hugo Chavez’in “21. yüzyıl sosyalizmi” ve “Bolivarcı sosyalizm” diye adlandırdığı ekonomi politikalarının odağında yoksulluğu azaltmak ve gelir paylaşımında yoksulların payını arttırmak vardı. Göreve başladığı günden itibaren uygulamaya geçirdiği politikaların genel hatlarıyla başarılı olduğunu söylemek mümkün. Örneğin 2003 yılında yoksulluk sınırı altında yaşayan insanlar nüfusun yüzde 54’ünü oluştururken bu rakam 2008’de yüzde 26’ya düşmüştü. Mutlak yoksulluk sınırı altındaki insanların sayısı da Chavez döneminde yüzde 80 azaldı. Bu yoksulluk oranları, Latin Amerika’nın en düşük üçüncü yoksulluk oranları. Yoksulların gelirlerindeki artış dışında eğitim ve sağlık hizmetlerine erişimi de Chavez döneminde arttı. Eğitimin bütçedeki payı 1998’deki yüzde 3.4 oranından 2006’da yüzde 5.1’e yükseldi. Sağlık harcamaları da 2000’deki yüzde 1.6 oranından 2006’da yüzde 7.7’ye ulaştı. Çocuk ölümleri Chavez’in iktidarının ilk 7 yılında yüzde 20’ye yakın bir oranda azaldı.
Birleşik Krallık’taki Guardian Gazetesi’nin verilerine göre Chavez, ilk on yılında işsizliği yarı yarıya azaltarak yüzde 15’ten yüzde 7.6’ya indirdi. Petrol gelirinin 1999’daki 14 milyar dolardan 2011’de 60 milyar dolara ulaşması kişi başı milli gelirin iki buçuk katına çıkmasına yardımcı oldu. Bu gelir artışında, petrol fiyatlarındaki yükselişin de büyük etkisi vardı.
Chavez’in ekonomik politikalarının yumuşak karnı ise enflasyondu. 2001 yılında yüzde 12’ye kadar inen enflasyon, 2008’den itibaren tekrar yükselerek yüzde 30’lara ulaştı ve o tarihten beri azalmadı.