Wernicke-Korsakoff’lularla Dayanışma Ağı’ndan Çetin Durukanoğlu: Eskiden birlikte yürüdüğümüz arkadaşlarımızla yeniden birlikte yürüme felsefesiyle hareket ediyoruz

12.01.2015 ONUR EREM @onurerem

İstanbul Sütlüce’de geçmişi hep birlikte hatırlamak için kurulan bir ev var. Biz de hatırlayalım: Devletin baskı politikalarına karşı hapishanelerde açlık grevine, ölüm orucuna giren ve onlarla dayanışmak için “dışarıda” benzer eylem yapanların bir kısmı mücadeleleri uğrunda öldü, bir kısmı hayatına kaldığı yerden devam edebildi. Fakat yüzlerce direnişçi, geçmişlerini silen, geleceklerini ise baştan şekillendiren bir hastalıkla karşılaştı: Wernicke-Korsakoff (WK). İşte bu evde WK sendromuna yakalanmış insanlar ve hayatı onlar için daha kolay, daha üretken kılma amacıyla dayanışma içinde olan insanlar var.

Türkiye İnsan Hakları Vakfı’na (TİHV) göre Türkiye’de WK sendromuna yakalanan 614 kişi oldu. Yeterli B1 vitamini alınmadığı için beyin hücrelerinin ölmesi sonucu WK sendromuna maruz kalanlar hem hafıza sorunları hem de yürüyememe, rahatça hareket edememe gibi fiziksel sorunlar yaşıyor. Hastalığın ciddiyeti kişiden kişiye değişse de çoğu birey, neden ölüm orucuna girdiğini veya geçmişinin önemli bir kısmını hatırlamamakta. Yalnızca ölüm orucu öncesini değil, hastaneden çıktıktan sonra yaptıklarını hatırlayamayabiliyor, hafızasına yeni hatıralar kaydedemeyebiliyorlar. Dayanışma Ağı bugüne kadar Türkiye’de 180, Avrupa’nın geri kalanında ise 77 WK’liye ulaştı.

Hapisten çıkan ve hafızaları yok olmuş şekilde kendilerini bir anda toplum içinde bulan WK’lilerle dayanışmak için 2004 yılında kurulan Wernicke-Korsakofflular ve Eski Mahpuslarla Dayanışma Ağı 2008 yılında bir derneğe dönüştü ve toplanan paralarla 2013’te WK’lilere yaşam alanı sağlayabilmek için İstanbul Sütlüce’de bir ev alındı. Ancak Dayanışma Ağı’nın tek işlevi bir ev almak değil. 2004’ten beri dayanışma konserleri, konferanslar, fizik tedaviye erişim, WK’liler için yaz kampları, piknikler, bilgisayar kursları gibi pek çok etkinlik düzenlediler.

Hayata tutunma enerjisi veren ev

Sütlüce’deki evde sürekli kalan beş kişinin yanı sıra fizik tedaviye gitmek için kısa süreli kalan iki kişi bulunuyor. “Ölenler öldükleriyle kalıyor, geriye kalanlarla yeterince ilgilenilmiyordu” diyor evde yaşayan Necdet: “Ama bu dayanışma evi hayata tutunma enerjisi veriyor. Özgür Üniversite’ye giden arkadaşlarımız var, iş bulan arkadaşlarımız oldu”. Evde kalan başka bir direnişçi olan Ulaş “Bu ev sayesinde içerdeki devrimci ruhu dışarıda da devam ettirebiliyoruz. Bu eve geldikten sonra yalnız olmadığımın farkına vardım” diyor. Hapisten çıktıktan sonra örgütünün yaşam evinde kalan Ömer ise “Burası daha kozmopolit, farklı yerlerden, farklı geçmişleri olan insanlarla tanışabiliyoruz” diyor.

Rozet üretiyorlar

Dayanışma Ağı’nın evinde, WK’lilerin üretime katılabilmesi için bir rozet üretim makinesi var. Makine otomatik değil elle, kas gücüyle çalıştırılıyor. Bu makinede hem üretim yapma, hem de böylece kaslarını güçlendirme imkanı buluyor evde kalan direnişçiler. Bugüne kadar TMMOB, HDP ve Makina Mühendisleri Odası için sipariş üzerine binlerce rozet hazırlamışlar. Kendileriyle dayanışmak isteyen diğer örgütlerden de sipariş bekliyorlar.

‘Felsefemiz yeniden birlikte yürümek’

Dayanışma Ağı’nın kurulmasından bugüne kadar sürecin içinde olan Çetin Durukanoğlu şunları söylüyor: “2004’te hapishanelerden büyük tahliyeler oldu. Siyasal organizasyonların yaşam evleri vardı ancak sorunun büyüklüğü nedeniyle yetersiz kaldılar. Biz de bu sorunu dert etmiş insanlar olarak ortak çalışmaya başladık. Bu süreçte yapamayacağımız hiçbir işi kendimize hedef koymadık. Direnişçi arkadaşların hayatlarını yeniden kurabilmeleri için onlarla dayanıştık. Buradaki WK’li direnişçiler eskiden birlikte yürüdüğümüz arkadaşlarımızdı, o yüzden yeniden onlarla birlikte yürüme felsefesiyle hareket ediyoruz, iğneyle kuyu kazar gibi. 2010 yılında da hayal ettiğimiz gibi bir dayanışma evi için harekete geçtik, Kardeş Türküler’in desteğiyle sıfır sermayeyle konserler düzenleyerek para topladık.

ÜRETİMİ ARTIRMAK İSTİYORUZ

2010’dan beri düzenlediğimiz yaz kamplarına katılan WK’lilerin sayıları 20’lerden 100’e ulaştı. Özellikle kampların çok olumlu etkileri oldu direnişçi arkadaşlarımızda, kampa geldikten sonra koltuk değneğini kullanmak zorunda kalmayanlar oldu. İyileşmenin mümkün olmadığı bu hastalıkta büyük ilerlemeler gösteren arkadaşlarımız oldu. Şimdi de geride bıraktığımız on yılı masaya yatıracak bir çalıştay hazırlığındayız. Yeni bir yol haritası belirleyeceğiz, kırda da bir ev kurmak, üretim imkanlarımızı artırmak ve daha fazla özgün faaliyet düzenlemek gibi arzularımız var. Şu anda hâlâ 25 WK’li hapiste. Onlarla daha fazla temas kurarak bir süreli yayın hazırlamak istiyoruz. Bütün bunlar için daha fazla insan gücüne ihtiyacımız var ve bize destek olmak isteyenleri dayanışmaya davet ediyoruz.”