Yunanistan nüfusunun yarısının yaşadığı başkent Atina sokakları krizin izleriyle kaplı. Ekonominin küçülmeye devam edeceği öngörülürken bir yandan kriz diğer yandan yükselen faşizmle mücadele eden ülkeyi karamsar bir gelecek bekliyor

ONUR EREM – ATİNA 10.10.2013

Kent merkezinde harabeye dönmüş binaların arasında, yara içinde kalmış bacaklarına uyuşturucu enjekte eden insanların yanından geçerek eve yürürken patlama sesleriyle irkildik. ‘Hmm, molotof galiba’ dedi yanımdaki arkadaşım, ‘endişelenmene gerek yok’. Sokağın öbür ucunda bir motorsiklet çetesinin 2 kişiyi dövdüğünü görebiliyorduk. Yaklaşınca çete değil polis olduklarını anladık. ‘Batı medeniyetinin beşiği’ Yunanistan’a hoşgeldiniz, burası başkent Atina

Atina’ya en son 2009 yazında gelmiştim. Ekonomik kriz başlamış, ancak günümüzdeki yıkıcı boyutlarına ulaşmamıştı. Aradan geçen 4 yılda kent bambaşka bir kimliğe bürünmüş.

Ülkedeki ekonomik kriz, daha havaalanından kent merkezine giden yolun başında göze çarpıyor. Her yıl milyonlarca turistin geçtiği bu yolun kenarına art arda dikilen, normalde reklamcıların kapmak için birbiriyle yarışacağı apartman büyüklüğündeki dev reklam panoları artık bomboş. Hatta bazıları çürümeye başlamış.

Halkın öfkesi, sokak duvarlarını yazı yazacak boş nokta kalmayana kadar doldurmuş

Kent merkezine vardığımda, Atina’nın en önemli meydanı olan Syntagma Meydanı’ndaki banklardan birine oturdum. Yanımdaki bankta ise sokakta yaşadıkları hallerinden belli olan, 2 çocuklu göçmen bir aile oturuyordu. 5 dakika geçmeden gelen Yunan polisi, güç kullanarak aileyi bu turistik noktadaki banktan kaldırdı. Aile söylene söylene meydandan uzaklaşırken polislerin jestleri ve mimikleri, etraftaki turistler yüzünden aileye yeterince sert davranamamanın tatminsizliğini yansıtıyordu.

SON UMUT PİYANGO

Meydandan çıkıp yürümeye başladığımda ilk dikkatimi çeken şey piyango/loto satıcılarındaki artıştı. Sokaklarda, metro istasyonlarında, kısaca kalabalığın olduğu her yerde bol sayıda şans oyunu satıcısı, ekonomiden umudunu kesmiş Yunan halkına bir kurtuluş hayali satıyordu. Yunanistan’da resmi rakamlara göre işsizlik yüzde 28, gençler arasında ise yüzde 65 civarında. Gerçek rakamların çok daha yüksek olduğu iddia edilirken tahminler 5 yıldır süren ekonomik küçülmenin önümüzdeki yıl da devam edeceği ve işsizliğin artacağı yönünde. Böyle bir tabloda halkın piyangodan başka bir umudunun olmasını kim bekleyebilir ki?

Her gün binlerce insanın önünden geçtiği Atina Akademisi’nin duvarında “Eğer göçmen cinayetlerine zamanında tepki gösterseydiniz Pavlos bugün hayatta olabilirdi” yazıyor

Meydandan 200 metre uzaklaştığımda Atina Akademisi’nin duvarlarını gördüm, üzerinde çok sayıda yazı vardı. En çok insanın görebileceği yere büyük puntolarla yazmışlardı: “Eğer göçmen cinayetlerine zamanında tepki gösterseydiniz Pavlos bugün hayatta olabilirdi”.

Politeknik Üniversitesi güçlü öğrenci hareketlerine ev sahipliği yapıyor

HALKIN ÖFKESİ DUVARLARDA

Yakınlarındaki Politeknik Üniversitesi de öğrencilerin astığı afişlerle kaplı. Binanın tepesindeki Yunan bayrağının durumu, ülkenin durumunu simgelercesine bakımsızlıktan parçalanmış.

Syntagma’dan uzaklaştıkça kent gerçek yüzünü göstermeye başladı: Halkın öfkesi, sokak duvarlarını yazı yazacak boş nokta kalmayana kadar doldurmuş. Bugüne kadar okurken ‘yazanlar abartıyorlardır’ dediğim şeylerin abartı olmadığını gördüm. Terk edilmiş, bakımsızlıktan yıkılan, isyanlarda yanan ve yenilenemeyen binalara çöplerde yemek arayan, günün ortasında uyuşturucu kullanan ve apartman girişlerinde uyuyan insanlar eşlik ediyor. Terk edilen binaların bir kısmı halk tarafından işgal edilmiş, farklı amaçlarla kullanılmak üzere mahalleliye açılmış.

Kent krizin yıkımını yaşarken zenginlerin oturduğu Kifisia semti temiz sokakları, pahalı mağazaları ve sokaklardan eksik olmayan lüks araçları ile başka bir ülkedenmiş gibi duruyor

ZENGİNLERİN KEYFİ YERİNDE

Atina’nın büyük bir kısmı krizin bariz etkilerini taşısa da zengin muhitlerde yaşam kriz yokmuşçasına devam ediyor. Mesela kent merkezinden, tamamen grafitilerle kaplanmış trenlerin çalıştığı bir banliyö hattıyla ulaşabileceğiniz Kifisia. Lüks mağazalar, bakımlı evler ve pahalı arabalarla dolu bu semtin sokaklarında evsiz bir insan veya bir yazılama görmek imkansız gibi. İstanbul’daki Nişantaşı’nı andırıyor. Günün her saatinde lüks mağazalardan elinde poşetlerle çıkan insanlar görmek mümkün. Semtin farklı noktalarında motosikletleriyle nöbet tutan polisler, halkın geri kalanının bu zengin muhiti rahatsız etmeyeceğinin güvencesini veriyor adeta buradaki insanlara.

YARIN: Anarşistler işgalleri ve anti-faşist mücadeleyi anlatıyor