Şehir Plancıları Odası’ndan Gürkan Akgün engellilerin kentte karşılaştığı zorlukları BirGün’e değerlendirdi:

>> Engellilerin kente entegrasyonu İstanbul’da neden mümkün değil? Örneğin bir kaldırıma tekerlekli sandalye rampası yapılırken neden bu rampa düzgün yapılmıyor? Maaliyeti aynı sonuçta. Neden genel bir umursamazlık var?

2005 yılında 5378 sayılı kanunla birlikte belediyelerin kente erişimini sağlaması konusunda zorunlu hale getirildi. Bunu hayata geçirmek için 7 yıl süre verilmişti, bu yıl dolacaktı ancak 3 yıl daha ertelendi. Sürekli başından savma söz konusu. Büyükşehirlerde bazı düzenlemeler yeni başladı, diğer şehirlerde hiç yok. Üniversitede yaptığımız konferanslara bile engelliler erişemiyor.
Sorunun esas nedeni, yasada cezai bir yaptırımı olmaması. Sadece idari para cezası var. Eğer uygulamayan belediyelere ceza verilseydi böyle olmazdı. Ruhsata uygun bina yapmayınca nasıl ceza veriliyorsa, bir binayı, toplu taşımayı veya üstgeçidi de engellilere göre yapmak lazım.

>> Bu sorunun çözümü nedir? Hükümet istemedikten sonra bu yasaya cezai yaptırım eklenmesi mümkün değil…

Çözüm örgütlü mücadeleden geçiyor. Engellilerin haklarını hükümet yasaya geçirmek istemiyorsa örgütlü bir şekilde taleplerimizi dillendirmemiz lazım. Bu politik bir mücadele. Toplumun engellilere bakış açısından yasalara kadar algının değişmesi için çok uzun eğitim faaliyetleri verilmesi şart.
Engellilerin yaşadıklarını sosyal yardım algısından hak mücadelesi temeline getirmemiz lazım. Hak verilmez, alınır durumu burada da var. Engellilerin kendi haklarını aramaları şart. Maalesef bizim topraklarda örgütlenmek biraz zor

Devamı: https://onurerem.com/2012/12/10/engelliler-icin-engellilere-ragmen/

https://onurerem.com/2012/12/10/camlari-kirmadikca-dikkate-alinmiyoruz/

Önceki bölümler:

Bölüm 2 | İstanbul sokaklarında 2 gün boyunca tekerlekli sandalye ile dolaştım

Bölüm 1 | Engelliye devlet eliyle ayrımcılık